پایان «دلدادگان» و مرگ تدریجی مخاطب
تاریخ انتشار: ۵ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۲۶۸۲۳۰
به گزارش خبرگزاری تقریب، زمانی تلویزیون از طریق سریال و فیلمهایی که روی آنتن میبرد مخاطب را با خودش همراه میکرد. حتی امروز هم آن نوستالژیها تکرار میشود میتوان از استقبال چشمگیر مخاطبین نسبت به این خاطرهبازی دلچسب، پی برد هنوز هم مخاطب «روزی روزگاری»، «همسایهها»، «روزگار جوانی»، «ساعت خوش»، «همه فرزندان من» یا در ژانر تاریخی و مذهبی «هزاردستان»، «کیف انگلیسی»، «کلاهپهلوی»، «یوسف پیامبر»، «امام علی(ع)» و حتی «مختارنامه» را پیگیرانه دنبال میکند ولی این روزها خبری از یک سریال محتوایی درگیرکننده و دلچسب نیست، حتی «دلدادگان» هم که چند ماه در شبکه سه تحت یک کنداکتور مناسب روی آنتن رفت فقط مخاطب را لحظاتی پای تلویزیون نشاند، چون اغلب دیده بودند و میخواستند ببینند که آخر داستان چه اتفاقی میافتد، شاید هیچکس فکر نمیکرد این سریال هم به عاقبت سریال «پدر» و چند سریال دیگر که معمولاً پایانبندی مناسبی ندارند، دچار شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بعد از این که مشخص میشود سانسوری در کار نبوده مشکل مالی سریال را بهرخ میکشند دریغ از اینکه بگویند "چیزی جز زرقوبرق و ظاهری رنگآمیزیشده چیزی در چنتهمان نبود". شاید هم آخر سریال را باز گذاشتند تا مثل عوامل برخی از سریالها، چندی دیگر اعلام کنند فازهای بعدی آن در حال ساخت است. واقعاً چقدر به مخاطب احترام میگزاریم تا یک فیلم در خور شأن این جامعه بسازیم؟ اصلاً چقدر بین مصرفگرایی و مخاطبگرایی تفاوت قائل میشویم و اصلاً فیلمسازان و مجموعهسازان ما میدانند فرق میان مخاطب و مصرفکننده در چیست؟ واقعاً یک محصول فرهنگی و هنری فقط نباید مصرفگرایی را بهرخ بکشد و برای مخاطبپسندی یا مخاطبگرایی هم باید تمهیداتی را در دستور کار خود داشته باشد.
واقعاً وقت مردم ارزشمند است که هر شب در اختیار سریالی قرار میدهند که بازیگر نقش محوری داستانش آخر کار فقط بهعلت نگرفتن بخشی از دستمزد خود حاضر نشود پایان داستان همانگونه که بوده به پایان برسد. اگر این اتفاق صحت دارد که واقعاً وای به حال فرهنگ و هنر ما که چنین پیشقراولانی دارد.
البته دستمزد بازیگران و عوامل بهتر از بسیاری پروژههای دیگر پرداخت شده حالا شاید خانم بازیگر توقعات تِم نمایش خانگی و سینمایی از صداوسیما داشته که شاید بهدلیل مشکلات اقتصادی رسانه ملی آن آمال، تحقق نیافتهاند. هیچدلیل محکمهپسندی ندارد که برای وقت و جایگاه مخاطبی که باعث میشود یک بازیگر بتواند هنرمندی کند و اصلاً آن جایگاه فعلی را همین مخاطبین برای شما بهاصطلاح هنرمندان فراهم کردهاند.
بازیگر نقش "افسانه" در سریال «دلدادگان» ثابت کرد همان مسیری را میرود که برخی آدمهای مشهور {سلبریتی} صرف کسب درآمد و ثروتاندوزی در وادی هنر قدم برمیدارند. شما که بارها گفته بودید گوشت و پوستتان با هنر تئاتر آمیخته شده اما در مرحله عمل بهگونهای دیگر عمل کردید و نگذاشتید «دلدادگان» همانی شود که نوشته شده بود. پس دیگر گناه غیبت خودتان را گردن گروه و صداوسیما نیندازید که "ما را سانسور کردهاند".
جایگاه هنرمندی شریف است، چون به مردم عرضه میشود. و الآن اکثر سریالهای ما چنین نگاهی ندارند که مخاطب از اینکه چند صباحی از زمان ارزشمند خود را به تماشای چنین آثاری اختصاص داده ابراز پشیمانی میکند، چون چیزی به او اضافه نشده است. در صورتی که یک اثر فرهنگی و هنری بایستی آنقدر محتوای غنی داشته باشد تا مخاطب بهاندازه زمانی که میتواند صرف مطالعه خود کند و از آن بهره بگیرد فضای نمایشی میتواند با نگاه هنرمندانه و مؤثر خود یک خدمت فرهنگی و هنری توأمان به مخاطب داشته باشد اما چند سالی است این اتفاق به یک رکود ناامیدکننده تبدیل شده و نگاه استفاده از ستارهها {سلبریتیها} هم نتوانسته این فقدان محتوا را جبران کند.
انتظار میرود مدیران و دستاندرکاران امر حالا که متن کامل سناریوها را میگیرند و بعد بررسی میکنند تا این کار جلوی دوربین برود پایان سریال را جدی بگیرند که آنقدر مخاطب را آزرده نکند. حالا دستمزد گرفته نشده، بازیگر حاضر نشده و هر مسئله دیگر هیچ توجیهی برای جامعه ندارد که در این اوضاع اقتصادی آنقدر مخاطب برای یک اثر فرهنگی و هنری ارزش قائل میشود نباید این چنین رفتاری را در تلویزیون ببیند. مردم به رسانه ملی بیش از نمایش خانگی و سینما اعتماد دارند و نباید همان نوع حرکت سریالی نمایش خانگی که با یکسری تعلیقها و جذابیتهای زودگذر و پیشپاافتاده مخاطب را جذب خود میکند اما بعد از تصویب خودشان، مخاطب را به ناکجاآباد میبرند؛ اینجا نشان میدهد ثروت و سرمایه بیش از محتوا برای صاحبان اثر ارزش دارد اما تلویزیون نباید به چنین سریالهایی تن بدهد.
چاره کار در این است یک پروژه را تمام و کمال بررسی کند و کار را به صاحبان اندیشه و کاربلدهای مجموعهسازی در تلویزیون بسپارد که هر اشتباه و نقصانی امروز میبینیم از این نیروهای متوسط و نابلدهایی است که عرصه را به حرفهای تنگ کردهاند.
منبع: تقریب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.taghribnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تقریب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۲۶۸۲۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اجرای عمومی تئاترهای جشنواره رضوی گامی موثر است/ ماجرای عشقی عجیب
کارگردان نمایش «پر» از آثار هفدهمین جشنواره ملی تئاتر رضوی، رویکرد جشنواره در حذف بخش رقابتی و توجه به اجرای عمومی آثار را اقدامی موثر دانست.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، نمایش «پر» نوشته مجید کاظمزادهمژدهی با کارگردانی محمد رسائلی در قالب هفدهمین جشنواره ملی تئاتر رضوی از ۱ تا ۱۰ اردیبهشت سال جاری در تالار مرکزی شهر رشت روی صحنه رفت.
محمد رسائلی درباره موضوع نمایش «پر» و دغدغه خود برای تولید و اجرای این اثر، گفت: این نمایشنامه با مضمون بسیار خاص و مرتبط با فرهنگ رضوی نوشته شده و رویکرد آن مرا به چالش واداشت و لذا دوست داشتم آن را تولید کنم. این نمایش زندگی یک فرد به اصطلاح چالهمیدانی قبل انقلاب را روایت میکند که عاشق زنی میشود که کفشدار حرم امام رضا (ع) است و داستان جالبی برایش رقم میخورد.
وی اظهار امیدواری کرد داستان این اثر در اجرا نیز مخاطب را تحت تاثیر قرار داده باشد.
رسائلی با بیان اینکه تولید اثر برای جشنوارههای موضوعی یا غیر آن به لحاظ اجرا دارای چارچوب مشخصی است، تصریح کرد: برای القای روح و جان معنوی تئاترهای با موضوع رضوی به مخاطب، نگاه ما متفاوت میشود، زیرا تاثیر روانی که من به عنوان هنرمند در وجودم از امام رضا (ع) میگیرم با کارهای دیگر متفاوت است. هنرمند عرصه تئاتر باید در درجه اول ارتباط معنوی و ارادت خاصی را که خودش با امام رضا (ع) میگیرد به خوبی در لایههای مختلف اجرا برای مخاطب نیز به نمایش بگذارد تا ارتباط دوسویه بین مخاطب و تئاتر رضوی شکل بگیرد و مضمون مورد نظر به مخاطب القا شود.
کارگردان نمایش «پر» درباره حضور در جشنواره رضوی یادآور شد: این جشنواره برای من جایگاه مستحکمی دارد که به آن ارادت دارم و حالم را تا حد بسیار زیادی خوب میکند، لذا شرکت در آن برایم جایگاه بالایی داشت.
وی درباره حذف بخش رقابتی جشنواره تئاتر رضوی و گرایش به اجرای عمومی نمایشها در شهرهای خود، تاکید کرد: این اقدام گامی موثر و حرکتی قابل پذیرش است و این مهم مولفه موثری در موفقیت اهداف جشنواره برای نشر فرهنگ رضوی است.
رسائلی در پایان با بیان اینکه وجود بخش رقابتی از جهتی سبب تبادل نظر و انتقال تجربه بین گروههای نمایشی میشود، گفت: با این وجود تحقق حمایت اجراهای عمومی برای هر نمایش در شهر خود با توجه به شرایط اقتصادی موجود بسیار بهتر است و از این منظر این اقدام پسندیده و قابل ستایشی است که از سوی دبیرخانه جشنواره مطرح شده است.